زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

عمرو بن عثمان مکی





عمرو بن عثمان بن کرب مکی۲۹۷ق)، عالم، زاهد، محدث و شیخ صوفیه قرن سوم هجری قمری بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوعبدالله عمرو بن عثمان بن کرب مکی، اهل مکه بود و در همان‌جا سکونت داشت و از کسانی چون یونس بن عبدالاعلی، ربیع بن سلیمان و سلیمان بن سیف حرّانی حدیث شنید. ابوعبدالله به طریقت صوفیه روی آورد و جزء بزرگان و مشایخ آنان قرار گرفت و در این زمینه کتاب‌هایی نوشت. او را عالم، زاهد، محدث و شیخ صوفیه دانسته‌اند که محمد بن احمد اصفهانی و جعفر خلدی از او روایت کرده‌اند. وی در جدّه به امر قضاوت مشغول بود، لیکن به امر جنید از آن شهر اخراج شد و در بغداد سکونت گزید. یک سال قبل از وفاتش به اصفهان سفری کرد و با ابوعبدالله نسّاجی ملاقات نمود و سپس به بغداد برگشت و تا زمان مرگش که سال ۲۹۷ق و به نقلی ۲۹۱ق دانسته‌اند، در همان‌جا زندگی کرد. مکی کتاب‌هایی در تصوف و نوشته‌هایی زیبا در عبارات و اشارات داشته است.
[۹] جامی، عبدالرحمن، نفحات الانس، ص۸۴.


۲ - پانویس


 
۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۸۱.    
۲. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۱۸.    
۳. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۴، ص۵۸.    
۴. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۱۹.    
۵. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۸۰۳.    
۶. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۸۱.    
۷. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، صفوة الصفوة، ج۱، ص۵۳۱.    
۸. سلمی، محمد بن حسین، طبقات الصوفیه، ص۱۶۲.    
۹. جامی، عبدالرحمن، نفحات الانس، ص۸۴.
۱۰. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۴۳۳.    
۱۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۲، ص۲۱۶.    
۱۲. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۳، ص۹۸.    
۱۳. ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، ذکر اخبار اصفهان، ج۲، ص۳۳.    
۱۴. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۳، ص۱۷۰.    
۱۵. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۸، ص۱۰-۱۱.    
۱۶. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۴۱۱.    


۳ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۸۶، برگرفته از مقاله «عمرو مکی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.